Ержан Жұмабекұлы Күз бен қыз

Таң атпай сезім алаң,
Жұмақтай көзіме маң.
Армысың, алтын күзім,
Жеттім-ау өзіңе аман?!

Сен едің сұрағаным,
Жалғызым, жұбанарым.
Біреулер мұңаяды,
Мен болсам қуанамын.

Армандап алып-ұштым,
Сиқыры сағыныштың.
Ән тұнған әлеміндей,
Күз деген бақ-ырыстың.

Сары қыз, түсін мені,
Жүректің ішіндегі.
Сап-сары жапырақтар,
Сені еске түсіреді...

Күн шықсын шұғылалы,
Күзде күн құбылады.
Күн қанша салқындасын,
Көңілім жылынады.

Әр мезгіл бізге дара,
Белгі бар ізде жаңа.
Тек мені күтетіндей,
Бақытым күзде ғана.