Қазыбек Құрайыш Қарағым қарағым неге маған соншама қарадың

Жасындай жанып жанарың
Неліктен маған қарадың
Өртеніп жанып барамын
Болсада биік қамалың
Бір күні сені аламын
Қорықпа табамын амалын
Қарағым қарағым
Неге маған соншама қарадың
Сені ғана түсім менен өңімде мен қаладым
Тыныш қана жүрген едім өзіңсіз өмірді сүріп
Алай дүлей жүрегім енді сені көріп
Жаным ау бұл не деген көрік
Ерімейтін жүрегім ау кеткенің бе енді еріп
Сезімге берілмейтін жан едің ғой берік
Жаным ау бұл не деген көрік