Mehmet Çevik & Aslı Hünel Ben Ordayım

Sende ki dertti de bende ki rüzgar mıydı;
Vesile olan her şey tümüyle yalan mıydı seni benden alıkoyan bir kader mi vardı;
Çatma o kaşlarını durdur gözyaşlarını beni alnımdan öp son kez vedalaşalım;
Bende kaç kurşun eder nasıl da deler geçer gafil avladı ayrılık;
Zamansız kapımı çaldın aldım içeri öyle bir sevesim vardı kaldın ebedi;
Ellerin nazarları bizi bize yar etmedi şimdi sen neredesin ben ordayım.