Ezhel Eyvallah

Madem öyle, eyvallah.
Ben kaçtım, bana "yallah".
Deme, beni tut.
Bir gün gelir hatıralar.
Hatırlarsan kafi zarar.
En iyisi unut.
Gelirim sanma, deme "inşallah".
Gelemem bi’ daha.
Elleri açsan yalvarsan da.
Geçti zaman, buna kanmam.
Ama senleyim Allahtan.
Bütün o kötü yüzlerini gördüm.
Üzüldüm, küstüm ama sana döndüm.
Hapsinde yattım, askerliğini yaptım.
Ama aklında hain kaldım.
Ellerin ellerimdeydi.
Ayağım topraklarında.
Aklım hep iyiliğindeydi.
Ta ki sen korkaklaşınca.
Senleyken yabancı, sensiz yabancı.
Hasretin hep yüreğimde kiracı.
Sensin vatanım da verirsin acı.
Madem öyle, eyvallah.
Ben kaçtım, bana "yallah".
Deme, beni tut.
Bir gün gelir hatıralar.
Hatırlarsan kafi zarar.
En iyisi unut.
Neler verdim senin için kendimden.
Geleceğim karanlıktı senleyken.
Senden kaçıp uzaklara geldiğimden beri.
Ben daha fazla senim senden.
Alamam geriye verdiğini.
Senle bilirim benliğimi.
Aşıklarının her biri.
Can çekişir sancıyla.
Sana bakınca görürürüm ölü çiçekler.
Örümcekler ve böcekler son kırıntını yiyecekler.
Tükendiğin gün "Neden bu oldu?" diyecekler.
Kıymet vermediğin için çürüdü için, dışın.
Kaybettin adaletini sırf haklı çıkmak için.
Kendi doğrularında tüm aileni yok edişin.
Hep bana hatırlatır yapmam gerekenleri.
Seni her şeyine rağmen her şeyden çok sevmeyi.
Aklımda hala kokun ve o güzel bahçelerin.
Üç yanın deniz ama çöl gibi yakıyor elin.
Ve bana el uzattığında uzansam bile sana.
Uzuyor muhabbetler daha fazla uzaklığında.
Madem öyle, eyvallah.
Ben kaçtım, bana "yallah".
Deme, beni tut.
Bir gün gelir hatıralar.
Hatırlarsan kafi zarar.
En iyisi unut.
Ellerin ellerimdeydi.
Ayağım topraklarında.
Aklım hep iyiliğindeydi.
Ta ki sen korkaklaşınca!