Michél Chem Morana

Հիշում եմ էն օրը,.
երբ տաք գիշերն ու իմ սրտի ձայները.
լսեցին քո անունը,.
ու տաքացած իմ դողացող ձեռքերը.
հասկացան,որ նորից մենակ չեն լինի.
Ու մեր ուշացած խոսքերը էլ չեն սպասի,.
որ օրը բացվի, մայթը դատարկ.
մեր հետ զարթնի.
Դու մի բան ես, որ ես չեմ մոռանա.
ինչ էլ լինի,.
քո աչքերն ու լույսը լուսնի,.
որ ինձ թողել են,.
որ շնչեմ ու ապրեմ.
որ ուշ չլինի.
Չգիտեի, որ մի օր.
ես հեռավոր մթում կանգնած,.
կլսեի քո անունը.
ու կմնայի տեղում սառած.