Velet İnsan Bir Kez Sever

İnsan bir kez sever geçer bir ömür.
Rüya gibi bir aşk gariptir, insan bir kez yanar.
Söner, geçer bir ömür bu sadece bir an.
Masamı kuruyorum gülüşünün kıyısına güzelliğine içmek isterim geceler uyuduğunda.
Şerefine içerim, efkârına değil hüzne de bi' kadeh ayırdım belki buyurursa.
Bulunmuyor arasam da senin gibisi sözlerin şelalesi yüreğimin.
Of, durulmuyo' kalbimin atışı bi' an gözlerin gökyüzüm, kokusu bahar.
Bana sen lazımsın bir tek !