Çingiz Məmmədov Bir vaxtlar sevdiyim

Bir vahlar sevdiğim diy olmusan bene
O gözlerin gülmez oldu
Çevrildin özgesine
Ne kaldısa aramızda kül olup uçup gitti
Adını çeken de bile içimde bir şey sızlayı
Bir vaklar sevdiğim ne güne saldın beni
Geceler sessizliğe danışıram derdimi
Gülüşün yanındaydı indi katire kimi
Bir vaklar sevdim çok sevmiştim seni